Kryta Hala.

Zmrużyła oczy. Parsknęła, a grzywka ogiera zaczęła się delikatnie palić, o dziwo ogień nie roznosił się na resztę sierści, pozostał jedynie na grzywce. Tak, jej tradycyjna metoda, sprawdzająca cierpliwośc innych.

Wreszcie przestał trenować podszedł do Venus i zaczął spokojną konwersację
- Hej, co tu porabiasz, w to miejsce raczej rzadko przychodzą konie - wdzięcznie
odpowiedział.

Przystanęła, tuż za przeszkodą. Rzuciła ogierowi niespokojne spojrzenie i uniosła lekko nogę.
-Salut -mruknęła -każdy woli przebywać gdzie indziej -sprostowała unosząc łeb.

Widząc, że ogier nic nie robi sobie z palącej się swojej grzywki uśmiechnęła się ironicznie. ogier zżerał włosie zupełnie, po chwili ogie pozostał zupełnie łysy. Zachichotała ironicznie p oczym skierowała się ku wyjścia, w końcu przecież był z Venus, tą którą Lollipop postrzegała za puszczalską po niedawnym zajściu z Lucyferem.

Apollo wkurzył się, w zasadzie nic nie zrobił Lollipop, a ona go tak potraktowała.
- Co za... - powstrzymał się Apollo, chciał wyzwać ją, ale postanowił przemilczeć
to, lecz mu się to nie udało
- puszczalska szm... - dokończył.

( Venus, ratuj )


Wstępowała, parskając cicho. Nadal była zaskoczona wczorajszymi wydarzeniami. Ona miała zginąć, miała zostać zapomnianą. Ale nie. Cóż, może to i dobrze, że nie uśmiercono siostry Nuit. To było dość kontrowersyjne przemyślanie takiej sprawy, jednakowoż Calesta jak zwykle tym się nie przejmowała. Wlokła się dookoła hali, co jakiś czas zerkając na obecnych.

(Co się stało, Orzeszku?)

Gdyby miała brew, oj gdyby ją miała. Prychnęła cicho i oddaliła się od ogiera, ruszyła kłusem po obwodzie hali.

Wkłusowała z wdziękiem i zerknęła na obecne tutaj konie. Kiwnęła głową do Nuit i zerknęła kątem oka na Venus i Apolla.

Grzywa zbyt bardzo nie ucierpiała po chwili zgaśił ją i nic się nie stało.

/spaliła się, stało się. przykro mi, takie zycie jak podpada się żywiołowi ognia. nie masz grzywki, Apollo. ;]

Odwróciła się pospiesznie, wymuszając uśmiech. Skinęła łbem do siostrzyczki w geście powitania, strzelając z ogona. Zaśmiała się pod nosem, gdy zauważyła ogiera. Wyglądał doprawdy zabawnie. Jednak i to nie poprawiło jej nastroju.

Strzeliła z ogona i uśmiechnęła się do Nuit, po chwili wybiegła.

Spiep.... - grzecznie odpowiedział Apollo do Lollipop, ponieważ grzeczniej się nie dało.

/Lollipop wyszła, jużdawno. czytamy uważnie
A przekleństwa świadczą o tylko o tobie.

(zamknij Małgochę pierdoło)

- Huh, nie radziłabym jej obrażać. Nawet, kiedy jej nie ma. Ach, tak. Mnie też nie radzę obrażać. Zawsze usłyszę to, czego nie chciałbyś, aby wyszło na jaw* - zakończyła głębokim westchnięciem, rzucając dość chłodne i pogardzające spojrzenie A.


* musiałam zmienić, literówka .,.

Apollo wybiega z hali z hukiem.

Spojrzała z ironią za Trójką. Kiedy odprowadziła go wzrokiem, stanęła w miejscu, zastanawiając się, czy Artemida do niej podejdzie. Rozszerzyła chrapy, ukradkiem zerkając w stronę siostry.

Zerknęła na Nuit po czym przykłusowała do niej.
- To ty, czy twoja iluzja?

Zaśmiała się, jednak w jej głosie można było wyczuć gorycz. Czy ona naprawdę nie miała pewności, co do jej postaci? Iluzja przecież w pewnym sensie, kiedy popatrzy się bardziej uważnie, jest, hmm, pusta.
- A jak uważasz, Artemido? - Zwróciła się do niej, całkiem poważnym i oficjalnym tonem głosu.

Wrócił po trzech godzinach z troche lepszym samopoczuciem, ponieważ uratowal swoją grzywę i wszystko znowu jest jak było. Chciał przeprosić Lollipop za swoje zachowanie.

Odwróciła się na pięcie, zerkając na niego znudzonym wzrokiem. Może teraz będzie mogła z kimś porozmawiać? Cóż, wbrew pozorom nie lubi stać godzinami i gapić się w podłogę. Przywitała go skinieniem głowy, marszcząc chrapy.

Kiwnął głową do Nuit i przeprosił za swoje bezczelne zachowanie.

Przyszedł powolnym kłusem, zatrzymując się przy płocie. Kiwnął łbem do koni i parsknął cicho.

( łe, poszedłeś na łatwiznę! Trzeba było wprowadzić dialog : D )


Wysłuchała tego, co mówił ogier. Może nie uważała na jego słowa, ale to tylko dlatego, że zbytnio ją nie interesowały. Jego wypowiedź podsumowała cichym, lekkim westchnięciem.
- Taak, ale daj mi słowo, iż więcej się to nie powtórzy. Nie chciałbyś mieć na pieńku z Czwórką. Jeden na wszystkich, wszyscy za jednego - mruknęła, przechylając łeb na lewo. Kiedy wyczekiwała odpowiedzi od strony Trójki, kopytem grzebałą w piachu. Kątem oka dostrzegła C.B.. Na jej chrapach zbłądził delikatny, acz chłodny uśmiech.