Padok.

- No... Tak. - odpowiedziała cicho. Wiedziała, że ogier coś kombinuje. Poznała to po jego uśmiechu.

//sorki, że tak późno T^T

W mgnieniu oka znalazł się za klaczą. Dotknął ciepłymi chrapami jej zadu i zarżał cicho.
- Powiedz mi , czego się boisz. - wyszeptał i dotknął chrapami jej małej. Nie były zimne , jak zawsze , lecz wręcz gorące. Albo Ikar się podniecił , albo działo się z nim coś dziwnego.

- Prawdy. - szepnęła i zrobiła krok do przodu. Obejrzała się za siebie i zaczęła obserwować Ikara.

- Przecież znasz prawdę. - odparł , odwzajemniając spojrzenie klaczy. W jego błękitnych , dużych oczach dało się dostrzec iskrę pożądania i zadziorności. Tupnął kopytem , a z trawy `wyrosły` lodowe pnącza , które spętały nogi klaczy <3.

Odruchowo próbowała się odplątać, jednak pnącza za mocno ją splatały. Zarżała głośno i spojrzała na ogiera.

//Dużo wyrazów pokrewnych xD

{ }

Podszedł bliżej do zaplątanej Snowy. Czuła teraz jego gorący oddech na swojej piersi.
- Jestem lodową bestią. Twoją lodową bestią. - wymruczał jej do ucha i obszedł klacz wokół. Gdy znalazł się przy zadzie , zaczął jeździć po nim chrapami , zjeżdżając aż do jej małej <3.

Klaczy ugięła lekko nogi i spojrzała na ogiera. Przez chwilę przestała się bać ogiera. Czuła, że jej nie skrzywdzi. <3

Odsunął się od jej zadu i spojrzał na klacz zadziornie zza grzywki. Uśmiechnął się szeroko , ukazując swoje idealnie ostre , wilcze kły. Parsknął śmiechem , czekając na jej reakcję.

Spojrzała na kły a jej oczy zrobiły się ciut przyduże. Ugryzie, nie ugryzie, zabije, nie zabije? Takie myśli chodziły jej teraz po głowie.

- Nie ugryzie. Jeszcze nie. - mruknął , jakby czytając w myślach Snowy.
- Na mnie już czas. Bywaj. - pocałował ją w `policzek` , po czym odbiegł w kierunku wejścia do podziemia. *nmm*

- I mam tu tak stać? - westchnęła i spojrzała na plącze.

Spojrzała na wodę która została w pnącz. Wyszła z padoku.

Krok za krokiem powoli snująca się postać klaczy pojawiła się oto na łące. Bezsilna w końcu opadła na ziemię. Jej oddech powoli zanikał. Siwa sierść splamiona krwią - tak oto teraz wyglądała klacz. Po spotkaniu z potworem nie wyszła bez szwanku. Mimowolnie zmrużyła oczy czując narastający ból w piersi.

Wszedł wolnym krokiem, uśmiechając się na widok klaczy. Spojrzał na nią z góry, dostrzegając krew. Przypomniał sobie swoje ostatnie śłowa doń skierowane. Tak, wyraźnie mówił, by na siebie uważała. No cóż, przecież i tak nikt go nie słucha.

Podniosła powoli powieki. Widząc karego ogiera z powrotem je zamknęła. Tylko nie on, proszę, pomyślała błagalnie w nadziei, iż nie zrobi jej krzywdy. Zresztą, teraz była jedynie motylkiem... małym, bezbronnym i jakże kruchym motylkiem.

Zmrużył oczy. Nie w jeg stylu było dobijanie leżącego, więc właściwie nie miała się o co martwić. Nie zamierzał się odzywać, czekał aż to ona opowie mu całą historię.

Kiedy tylko chciała podnieść łeb jej ciało odmówiło posłuszeństwa. Krew na piersi i łopatce powoli spływała po jej ciele, brudząc je mocniej. Nadal oddychając płytko, otworzyła oczy, by przyjrzeć się ogierowi.
- Hardcore...- wyszeptała załamującym się głosem.

- Valentino, Hardcore jest juz przeszłością. - uśmiechnął się cynicznie. Od małej ranki na piersi się nie umiera, wiedział ze DS jest silną klaczą i z tym sobie poradzi. Nie był jednak na tyle dobroduszny by jej pomóc

Na tę wypowiedź zareagowała błyskawicznie. Podniosła łeb wraz z ciałem.
- Valentino? - powtórzyła jego imię, niczym echo. Zastrzygła uszami, spoglądając na niego. W tym momencie zaciekawiona jego wyznaniem nie przejmowała się bólem, zresztą, zbyt go wyolbrzymiała.

Milczał. Wszytskie emocje schowany były pod beznamiętnym wyrazem pyska. Zmrużył oczy.

- Co się stało? - zapytała momentalnie, patrząc na niego z wyczekiwaniem. Jednak nie chcąc się oszukiwać wiedziała, że ogier najprawdopodobniej zatai prawdę. Przecież się prawie nie znali, a liczyła, że zwierzy się jej i to jeszcze w takim miejscu jak padok... szaleństwo.

- Co się stało? Hm, nie przypominam sobie, żeby coś się stało. - mruknął. No i właściwie była to szczerza prawda, z przemiany pamiętał tylko, że jego duch wcielił się w ciało niejakiego ogiera, Hardcore'a bodajrze. Zostało mu po nim wiele cech charakteru i kilka wspomnień, tę siwkę kojarzył, owszem, głownie jako kruchego, bezbronnego motylka. Uśmiechnął się do swoich myśli. Przejechał chrapami po jej sierści, wciągając zapach świeżej krwii. O tak, zdecydowanie przepadał za tą wonią.

Wzdrygnęła się, kiedy owy ogier zaciągnął się jej zapachem. Coś w tym geście ją wystraszyło. Skuliła mimowolnie ucho, zerkając na niego kątem oka.
- Więc czemu Velntino, a nie Hardcore? - Dociekliwość to jedna z cech, której nie winno się zazdrościć...

- Tak chciało piekło. - uśmiechnął się tajemniczo. Jużdośc powiedział i na kolejne pytanie nie zamierzał udzieleć odpowiedzi. Skierował uszy do tyłu, lecz nie był to gest słynnego kładzenia uszu na potylicy w geść zdenerwowania, strachu itd. Uderzył kopytem o ziemię.