Mroczny Zaułek.

Zmarszczył chrapy czując gdzieś znajomy zapach. Rozejrzał się i po chwili wykłusował. x3

Wszedł wolno badając wzrokiem otoczenie. Machnął głową energicznie.

-Witaj Samhaine.
Powiedział tylko. Znał już klacz, podszedł do niej.

-Tak?
Spytał nieco bawiąc się z klaczą w ten sposób. Klacz cały czas wydawała mu się tajemnicza i zagadkowa.

-Tak.
Mruknął i lekko skulił uszy patrząc na klacz.
-Jestem teraz Władcą.
Dodał wywracając oczyma jakby nic sobie z tego nie robił.

-Nie ma czego.
Spojrzał na klacz tym razem ciekawsko, Strzelił z ogona i zastrzygł uszyma wolno.

-Jestem zazwyczaj spokojny.
Powiedział swoim mocnym głosem i zmrużył nieco oczy. Czy ona w niego wątpiła.

-Dziękuję Ci Sam. Wybacz
Wyszedł

[lece oO]

Wszedł powoli, ziewając oc jakiśczas. Ostatnio zycie go nudziło. Rozejrzał się bez żadnych uczuć, poruszył uszami. Ciemno i tylko ciemno, nic więcej.

Wyszedł.

Przygalopował powoli stawiając nogi na mokrej ziemi. Przeszedł do spokojnego kłusa po czym do powolnego, wyciągniętego stępa. Obił ogonem boki i ruszył między drzewami skłaniając łeb ku ziemi.

Wybiegł machając ogonem na boki.

Wszedł ze zwieszonym łbem. Rozejrzał się beznamiętnie po pustym lesie. Ogier miał rację - tutaj też nikogo nie było. Przegryzł dolną wargę zastanawiając się , czy jeszcze kiedyś spotka kogoś znajomego. Nie miał zamiaru żyć na terenie pustej stadniny. Hmm, to nie to samo co kiedyś. Szczerze mówiąc żałował , że znajduje się tutaj , a nie gdzie indziej. Żałował także , że ludzie odeszli. Wtedy Forgotten Stable tętniło życiem. Ogier uśmiechnął się melancholijnie , wpatrując się w drzewa. One także były puste .. pozbawione uczucia.

Klacz wyłoniła się z cienia wpatrując się w ogiera. Nie widziała dawno nikogo jej bliskiego. Uśmiechnęła się lekko i wolno skierowała się ku ogierowi. W połowie drogi stanęła patrząc na niego swoimi 'szklanymi' oczami. Po chwili spuściła wzrok. Z jej oczu popłynęła jedna łza.

Gdy dostrzegł Snowy , zamrugał z niedowierzaniem ślepiami. Pewnie była kolejną iluzją , fata morganą , złudzeniem .. To by było zbyt piękne , by było prawdziwe. Prawda była taka , że ogier pozostał całkiem sam , przez wiele dni nic nie pił .. A może ktoś sobie z nim pogrywa ? Na jego kopytach pojawiły się kryształki lodu , a na wargach zagościł grymas niezadowolenia. Nie chciał widzieć kolejnych złudzeń , szczerze mówiąc miał już ich dość. Nie , ta klacz na pewno nie jest prawdziwa ..

Podniosła wzrok patrząc prosto na Ikara. Podeszła bliże niego. Intensywnie wpatrywała się w jego oczy. Po jej policzku spłynęła kolejna łza. Nie mogła uwierzyć, że znów go widzi. Słyszała plotki że ogier nie żyje. Po chwili zauważyła kryształki lodu na jego ciele. - 'Rozumiem... Nie chcesz mnie widzieć...'- pomyślała i zamknęła oczy. Kolejne łzy spływały po jej policzkach.

- Nie jesteś iluzją ? - zapytał chłodno , wpatrując się w klacz. Cóż , była taka prawdziwa , a jednak wydawała mu się taka nierealna ..

- Nie. - odpowiedziała. - Jestem prawdziwa. - zastrzygła uchem. Nie poznawała Ikara. Wydawał jej się być kimś innym. Bała się go...