Padok.

- Owszem, ale trzeba za nie zapłacić. - mruknęła, a ziemia pod kopytami Venus nagrzewałą się błyskawicznie, parząc kopyta klaczy. - Lepiej więc, żebyć nie popełniła tego błędu trugi raz. - syknęła.

Ha! A myślała, że oderwą jej łeb, tymczasem ma się spalić. Gorzej być nie może, wolała umrzeć bez głowy niż w płomieniach. Zadrżała, przerażona cofnęła się o krok. Krew pulsowała w jej żyłach prawie je rozsadzając.
-Przepraszam -zdołała tylko wybełkotać.

Wyrósł jak spod ziemi .Zaraz piasek ugasił ogień.Przytulił uszy do szyi i zgrzytnął zębami .

- Przepraszasz? Na co mi te słowa? To ja powinnam podziękować za zrujnowanie życia. - prychnęła. Dawno nie była tak wściekła. Podpaliła ogon klaczy po czym wyszła szybkim krokiem, nie mając psychicznej siły na oglądanie tej, która była ofiarą jej ogiera, tej, przez którą musiała zakonczyć ten związek.
Spojrzała na Lucyfera. Nie obchodziło jej, czy zamierza bronić klacz, już właściwie nic jej nie obchodziło.

Machnęła ogonem i wsadziła go w jakiś piasek. Wyszła szybkim krokiem, zdawało jej się, że nic nie znaczyła w tym przemyśle znanych osób. Myliła się, wściekła na siebie miała zamiar ratować resztki swojej godności, albo chociaż się do kogoś przytulić. Tak, zostało w niej coś z małego dziecka.

Podstępował do Ven i tracił ją łbem.
-Mogłem się domyślić, że tak będzie, tyko mi nie mów, że dobrze się nie bawiłaś bo wtedy to już będzie kompletna klapa-Zmarszczył chrapy i dmuchnął jej w grzywę.
-Mam nadzieję, że nic ci się nie stało, wybacz-Zadarł łeb i występował.

Wtruchtała jeszcze wolniej niż poprzednio. Stanęła przy płocie i westchnęła.

Ocknąwszy się z długiego snu, podniosła się na nogi ospale. Sennymi ślepiami rozejrzała się po padoku, strzygąc uszami.

Parsknęła cicho i spojrzała w stronę motylka. <3

Widząc śnieżnobiałą klacz niedaleko płotu zarżała ku niej melodyjnym sopranem.

Odpowiedziała klaczy cichym rżeniem. Zsunęła się na ziemię.
- Kiedy wyleziesz... - pomyślała patrząc na swój brzuch.

Klacz swawolnym stępem podeszła ku siwce.
- Salut, Snowy...- Przywitawszy ją, skinęła łbem lekko.

- Ohayo, Diamond Shine. - uśmiechnęła się lekko do klaczy.

- Co u ciebie? - spytała, kładąc się obok niej. Nie chcąc nadwyrężać mięśni, ułożyła się na miękkiej, wiosennej trawie, podskubując ją sennie.

- Źle. - odpowiedziała. - W końcu jest prawdopodobieństwo, że mój źrebak może być... - w pewnym momencie urwała. Nie lubiła przynudzać innych swoimi historyjkami z życia wziętymi.

- No...? - Klacz postawiła w jej kierunku uszy, chcąc dowiedzieć się więcej. Ciekawiły ją opowieści innych.

- Rysiem. - dokończyła. - Jego ojciec jest rysiem to on najprawdopodobniej też nim będzie.

Słysząc słowo `Ryś` wzdrygnęła się, kuląc uszy po sobie. Prychnęła cicho.
- A chciałabyś, by także odziedziczyło cechy? - zapytała, patrząc na nią.

- Raczej nie. Ikara już dawno nie widziała. Uciekł gdzieś. - westchnęła.

Westchnąwszy cicho, położyła łeb na trawie, wdychając jej zapach.

Zasnęła.

//zajęta jestem .__.

{ Ok }

Ona wybiegła.

Leniwie otworzyła oczy. Rozejrzała się zaspanym wzrokiem po okolicy.
- Dawno się tak nie wyspałam... - ziewnęła.

Weszła, pod postacią wilka, ze zmarszczonym nosem i ze zmrużonym ślepiami. Warknęła na wejściu, ale po chwili rozluźniła się, szczeknęła do Snowy.

Przystępowała i spojrzała na klacz i wilka... Zatrzymała się z dala od nich, lecz skinęła im łbem na powitanie.